περισπαίρω

Α

1. ασπαίρω, σπαράζω, σφαδάζω γύρω από κάτι, σπαρταρώ ολόγυρα («περισπαίροντες αὐτοῑς καὶ ἵπποις», Πλούτ.)

2. αγωνιώ σπασμωδικά, ψυχορραγώ («ψυχὴν περισπαίροντι», Λυκόφρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + σπαίρω «έχω σπασμούς, σφαδάζω, σπαρταρώ»].